Klantenservice

Kunnen wij je helpen?
010 - 285 71 77

Winkel is gesloten: mail ons
Frans-KOK-stopt-bij-KOK-watersport

Oprichter Frans Kok geeft na 38 jaar stokje door aan zoon

Interview Frans Kok

Na 38 jaar is het tijd voor Frans om KOK watersport achter zich te laten, alhoewel, niet helemaal, want het bedrijf blijft gewoon in de familie. Frans geeft namelijk het stokje door aan zijn zoon Henk Kok. Omdat 38 jaar niet zomaar iets is, besloten wij hem in het zonnetje te zetten en hem een paar vragen te stellen over zijn ondernemerschap.

Frans, voor degenen die je nog niet kennen, wie ben je en wat doe je?
Ik ben Frans Kok, oprichter van KOK watersport. In 1974 ben ik dit bedrijf begonnen en uiteindelijk doorgegaan tot 2013. Intussen zijn we al 2 keer verhuisd; van de Bergweg (70m2), naar de Straatweg, naar de Spaanse Polder (1500 m2), waar we nu zitten.

Hoe kwam je op het idee KOK watersport te beginnen?
Vanuit mijn hobby eigenlijk, ook watersport. Ik deed aan zeilen, ging op zeilkamp en ben zelfs zeilinstructeur geweest op de Kaag. Daarnaast werkte ik in mijn studententijd ook al bij een watersportwinkel. Uiteindelijk is mijn hobby mijn professie geworden.

Hoe kwam je er in je studententijd bij te gaan ondernemen?
Toen ik bij mijn oude baas in de watersportwinkel werkte, begon het na verloop van tijd bij me te kriebelen. Daarnaast kwam ik uit een oud middenstandsgezin en op de een of andere manier krijg je daar iets van mee. Het kriebelde om zelfstandig te worden.

Heb je alles helemaal zelf gedaan/gefinancieerd?
Ja, ik heb alles helemaal zelf gedaan, mijn familie was niet vermogend. Ik ben eerst naar de bank gegaan die mij vertelde dat ze me wel geld wilde lenen, maar ik dan ook zelf geld moest hebben. Destijds had ik maar 6000 gulden. Vervolgens ben ik doorgestuurd naar het Centraal Instituut voor MKB waar ik te horen kreeg dat twee dingen heel belangrijk werden geacht: 1) dat ik uit een middenstandsgezin kwam, en 2) dat mijn vrouw uit een middenstandsgezin kwam. Nou oke, toen moest ik een ondernemersplan indienen, heb ik een locatie gezocht (Bergweg) en heb ik een krediet van 50.000 gulden gekregen.

En in de winkel zelf, stond je in het begin zelf achter de kassa?
Ja, ik begon helemaal alleen en verkocht alles zelf. Na verloop tijd kwam mijn vrouw erbij, later mijn schoonzus etc.

In hoeverre zie je een verschil in de markt, kijkend naar 1970 en nu?
Ik zie zeker een groot verschil. Rond 1970 begon de watersport op te leven, het werd toen ook voor de ‘normale’ mensen meer bereikbaar waarbij je moet denken aan een loodgieter of metselaar. In die tijd kochten mensen vaak een leeg scheepje die ze dan inrichtten en afbouwden. Dit deden ze simpelweg, omdat ze geen geld hadden voor een compleet nieuwe boot. Op deze manier kon je dan ook spreiden: je begon met een klein bootje en als je hem ingericht had en hij af was, kon je hem verkopen. Als dit met winst was, werd een grotere boot gekocht. Deze doe-het-zelf manier is compleet anders dan hoe de huidige watersporter handelt.

Hoe handelt de huidige watersporter dan?
De watersporter van nu is veel minder doe-het-zelf gericht. Veel mensen kopen gewoon een complete boot. Dat is nu eenmaal makkelijker en daar komt bij dat de boten van nu verhoudingsgewijs goedkoper zijn geworden. Vroeger was het veel te duur een complete boot te kopen. En nu, nu zijn ze low-budget en kun je er zo mee wegvaren.

Zie je ook een verschil in tijdsbesteding van de watersporter van toen en nu?
Ja, 35 jaar geleden gingen ze anders met de tijd om. Destijds was het een groot iets om zelf een boot te bezitten, je stopte daar dan ook al je energie in. Je ging er ieder weekend heen. Een boot was duur dus je moest hem efficiënt gebruiken. Uiteraard ging je er ook mee op vakantie. Maar ja, met de komst van lowbudget-vliegreizen is dat allemaal anders geworden. De kinderen gingen vroeger ook mee naar de boot, die wisten niet beter. Tegenwoordig zitten ze gevangen in netwerken van verplichtingen als een hockey- of balletclub. Daarnaast heb je de komst van de smartphone en I-pad; er zijn zoveel andere manieren bijgekomen om je vrije tijd te gebruiken. Hierdoor is er dus veel meer keuze in vrijetijdsbesteding en zijn er niet zo veel mensen meer die zich puur focussen op watersport.

Weer even terug naar de winkel, hoe vaak ben/was je hier eigenlijk?
Tot aan mijn pensioen (1 januari 2013) iedere dag. We zitten nu in de maand mei, en ja, ik ben er nog steeds regelmatig, maar we hebben begin van het jaar afgesproken dat ik bijspring zolang het nodig is. KOK watersport is namelijk al overgedragen aan Henk.

Hoe was dat om te doen?
Ik had er niet zo’n moeite mee. Ik kan Henk nog helpen. Voor mij is het niet zo heftig. Henk zit natuurlijk ook al een jaar of 20 bij dit bedrijf. We zien elkaar hier dus al 20 jaar. Het is voor hem eigenlijk vreemder als hij het helemaal alleen moet doen. Ik ben mijn bezoekjes nu langzaam aan het afbouwen, op een gegeven moment kom ik helemaal niet meer.

Wat zijn je plannen voor de toekomst?
Ik heb fotograferen als hobby en ik hoop daar meer tijd voor te krijgen. Dat is al zo lang versloft. Het zal wel wennen worden, want ik heb veel met traditionele fotografie gedaan en nu gaat alles digitaal. Je gaat op die manier wel constateren dat sommige dingen, ja, niet dat je er te oud voor wordt, maar dat ze anders zijn.

Laatste vraag, waarom moeten de mensen specifiek naar KOK watersport en niet naar een andere winkel?
Omdat KOK watersport een uniek bedrijf is qua assortiment, het is namelijk uiterst breed gesorteerd en hoogwaardig. Daarnaast is alles op voorraad en scherp geprijsd. Verder houden we sterk vast aan overzichtelijkheid omdat we willen dat de waarde van de artikelen is af te zien. Kortom: kom allen een keertje kijken!